α’ μέρος
Στα πυκνά σκοτάδια αυτής της πόλης κατοικούν μόνο οι ”Σωτήρες” και οι μουσικές τους. Αυτού του είδους οι “Σωτήρες” δε λένε ψέματα, το μόνο που θα σε ξεγελάσει είναι οι μουσικές τους. (Πάντα για καλό όμως) Η μουσική θα σε πάρει από το χέρι και θα σε γλυτώσει από τις απρόσμενες στροφές του δρόμου και από τα τελώνια που παραμονεύουν μέσα στις πυκνές φυλλωσιές των δέντρων.
β’ μέρος
Στην άκρη δύο χειλιών δένεσαι. Και γεύεσαι το κρασί που πίνει και κρυώνεις από τις εκπνοές της.
Στη σκιά δύο χειλιών ανάβεις τη φωτιά σου και τα κάνεις να μοιάζουν με κατακόκκινα πυρωμένα μέταλλα.
Με τις εκπνοές της απομακρύνεσαι και με τις εισπνοές της ξαναπλησιάζεις στο ήρεμο σου καταφύγιο. Το καταφύγιο που βρίσκεται στην άκρη δύο χειλιών.
‘Τρεις τοίχοι κι ένα παράθυρο’
κάθε Πέμπτη στις 21:00