Παρασκευή 10/02/2023

Είμαι η, το Ουίτσι και σήμερα είμαι εδώ ως ο κλόουν μου που δεν μιλάει και δεν έχει όνομα ακόμα. Δίπλα μου, η Παυλίνα Μάρβιν, είναι σήμερα η φωνή μου. Είμαστε στο 3ο έτος σκηνοθεσίας. Με αφορμή το ΠΔ 85/2022 ξεκινήσαμε την κατάληψη στη δραματική σχολή του εθνικού θεάτρου.

Γράφει ο Βασίλης Δίπλας

Υπάρχει ο Λαχειοπώλης του Ουρανού; Και πώς είναι το σώμα του, η μορφή του; Φαντάζομαι κάτι σαν τον “Μεγάλο Ερωτικό” που το ’72 ο Μόραλης ζωγράφισε για το δικό μου έργο, μέσα στη Θεομηνία. 

Σημειώσεις ενός ραδιοφωνικού παραγωγού, του Βασίλη Δίπλα

«Κι είπα από μέσα μου: Είμαι ο Λαχειοπώλης τ΄ Ουρανού»
Μάνος Χατζιδάκις

Λαμπρινή Παπαδοπούλου – Αγγελική Γαζή

Τρίτη 4 Ιουνίου 2019. Δεν είχαμε γίνει μασκοφόροι. Πέντε μέλη του ΜεταΔεύτερου συναντήθηκαν το απόγευμα στο ξενοδοχείο Titania με δύο Ελληνίδες πανεπιστημιακούς.

Η ταινία παρακολουθεί τη μεγάλη περιπέτεια του Αυτοδιαχειριζόμενου Μεταδεύτερου, του πιο ανοιχτού web radio στην Ελλάδα. Χωρίς ιδιοκτήτη ΜΜΕ, χωρίς διαφημίσεις..

Του Γιώργου Ι. Αλλαμανή

Η πιο μεγάλη ώρα είναι η άδολη προσωπική εμπλοκή στη δράση της Ομάδας. Οχι στα τυφλά. Απ’ τον καθένα ανάλογα με τη δυναμική των ικανοτήτων του. Στον καθένα ανάλογα με την ατέρμονη ενηλικίωσή του. Με αλληλεπίδραση, διαφάνεια και αξιοπρέπεια.

Την Κυριακή 21 Οκτωβρίου, είμαστε καλεσμένοι, και θα πάμε στην Κινηματογραφική Λέσχη Μεσοποταμίας. Βέβαια δεν θα πάμε μόνοι μας, θα πάρουμε και το ντοκιμαντέρ μας, το Ραδιόφωνο στο Πατάρι. Το ραντεβού μας είναι στις 8 το απόγευμα στην οδό Πλάτωνος 13, Μοσχάτο.

Για τους ονειροπόλους που αντιστάθηκαν και χάθηκαν, αυτούς που επιμένουν και κείνους που θα ΄ρθούν να συνεχίσουν.

γράφει ο Βαγγέλης Γαροφάλλου

Έχει πλάκα το πώς μερικά πράγματα εμφανίζονται ξαφνικά και γίνονται κομμάτι της ζωής σου.
«Εγώ και το Μεταδεύτερο», μου είπανε να γράψω. Ξεκινάω με φλασμπάκ, να πρωτοτυπήσω.

Το ραδιόφωνο στο πατάρι, το ντοκιμαντέρ του σταθμού θα προβληθεί στα πλαίσια του 1ου Coopenair Festival / Φεστιβάλ Συνεργατισμού το Σάββατο 13 Οκτωβρίου στις 15:00. Το ντοκιμαντέρ επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη μετά την προβολή του στο Φεστιβάλ, για να στηρίξει το Φεστιβάλ συνεργατισμού στο ανακτημένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ.

Η ανάγκη για αντίσταση απέναντι σε όλο αυτό που συνέβαινε στην χρεωκοπημένη και μνημονιακή Ελλάδα, με έφερε στο τέλος του 2015

γράφει η Θένη Αξιοτοπούλου

Τώρα τελευταία σκέφτομαι αλλιώς τον χρόνο… τελικά ο χρόνος όταν μπαίνει σε αριθμούς δεν είναι τόσο σχετικός.Βέβαια όταν δεν μπαίνει σε αριθμούς, παραμένει μια γη χωρίς σύνορα (πολυπόθητη τώρα, όσο ποτέ). Πόσα χρόνια αυτή η ιστορία με το ραδιόφωνο;