Απόψε μπαίνει από το παράθυρο μας ο Σαμσών Ρακας, και μας μιλά για το άγγιγμα μιας αόρατης και παράλληλα παντοδύναμης παρουσίας.
Αυτό το σωτήριο άγγιγμα αναζητάμε απόψε μέσα από τα λόγια του Σαμσων Ρακά.
Γεμίζουμε τα χέρια μας χώμα
τρυπάμε τις τσέπες των παντελονιών μας
διαλέγουμε τον μακρύτερο σπάγγο για τον αετό που θα πετάξουμε
κι ετοιμαζόμαστε να ερωτευτούμε μέσα σε καταφύγια πολέμου.

εικόνα: έργο του Virgil Finlay

Τι χρώμα έχει η ποίηση;
Έκθεση/Διάλογος ζωγραφικής και ποίησης
Εγκαίνια: 20 Ιουλίου 20:00

Στη μονοκατοικία του 1931, στον τόπο που μεγάλωσε και εργάζεται τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Παπαστεργίου, φιλοξενείται η πρώτη έκθεση έργων ζωγραφικής και ποιητικών κειμένων του.

Πέμπτη στις 21:00

Oι Lost Bodies συναντούν τον Θωμά Γκόρπα και μας λένε πράγματα που δεν θα μάθουμε ποτέ. Τρεις τοιχοι κι ένα παράθυρο γκρεμίζονται κι έπειτα ανακατασκευάζονται από ποιήματα του Θωμά Γκόρπα, τη μουσική και τους στιχους των Lost Bodies.

Απόψε μαθαίνουμε πως σε μια πόλη πιστεύουν ότι ένα κερί
μπορεί να παραμένει αναμμένο ακόμα και κάτω από τη βροχή.
Φλόγες φωτιάς τσουρουφλίζουν τις στάλες τις βροχής
κι επιπλέουν μέσα σε αλμυρές θάλασσες.
Τους τυφλούς οδηγάνε οι τυφλοί
και οι άγιοι δεν κλείνονται σε μοναστήρια
αλλά σε υπόγειες ταβέρνες με κίτρινα φώτα.

Απόψε ο Γιώργος Χρονάς μπαίνει από το παράθυρο της εκπομπής,
ανάβει μόνο το φωτιστικό πάνω στο γραφείο και μας μιλά για τον έρωτα,
τη φιλία, τη Μαλβίνα Κάραλη και για το τηλεφώνημα εκείνο που θα ήθελε
να δεχτεί.
Ήθελε να δώσουμε ραντεβού έξω από ένα τσίρκο, όμως χθες δόθηκε η τελευταία του παράσταση.

Πέμπτη 22.3.2018 21:00 (καρβουνιασμένο σώμα με το όνομα ποίηση)

Η μυρωδιά σου. Δεν μπορούσα να την ξεχωρίσω.
Μύριζες υγρό χώμα ή καμένη σγουρή τρίχα;

Οδηγείς χωρίς άδεια οδήγησης.
Οπλοφορείς χωρίς άδεια οπλοφορίας.
Μιλάς άπταιστα ξένες γλώσσες
και δεν έχεις κάνει ούτε μια ώρα μάθημα σε φροντιστήριο.
Είσαι η καλύτερη πιστή χωρίς να έχεις διαβάσει
την παλαιά και την καινή διαθήκη.
Φυσάς μέσα στα δάχτυλα σου
και φτιάχνεις το τραγούδι του αηδονιού,
που δεν έχω ακούσει ακόμα.

κ.παπαστεργίου

Απόψε βγαίνουμε έξω, από το παράθυρο κι αφήνουμε ήσυχους τους τρεις τοίχους.
Απόψε ένα αστέρι προσγειώνεται στο Λυκαβηττό.
Τα νέα διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα.
Δεν υπάρχει ήττα ούτε νίκη. Το παιχνίδι είναι χαμένο από την αρχή.
Ούτε νικητής ούτε νικημένος.
Αστρογόνο, έτσι λέγεται το αστέρι.

Μέσα στις τσέπες σου κρατάς τις σκουριασμένες πρόκες,
εκείνες που μαζεύεις κάθε Μεγάλη Παρασκευή κάτω απ’ το σταυρό.

Η σιωπή μετριέται στην καύτρα του τσιγάρου σου
που κρέμεται απ’το μπαλκόνι του πρώτου σπιτιού
που έπιασες με τα δικά σου λεφτά.
Η μοναξιά μετριέται στην ένταση της τηλεόρασης.
Όσο πιο μόνος τόσο πιο δυνατά βάζεις να ακούγεται
ο αγώνας πόλο Γλυφάδα-Βουλιαγμένη.
Βουλιάζεις στον καναπέ σου κάθε βράδυ
και το μόνο που ακούς είναι το γουργουρητό
της γάτας σου και το ασανσέρ που ανεβοκατεβαίνει.

κ.παπαστεργίου

*έργο του: Akashay Avsare

«Όσο ζωγραφίζω αφήνω το σώμα μου έξω από την πόρτα, όπως οι μουσουλμάνοι αφήνουν τα παπούτσια τους έξω από τζαμί». Οι χορδές της κιθάρας πάλλονται κι εκείνος προσπαθεί να τις ζωγραφίσει. Ο Pablo Picasso χθες το βράδυ έλεγε πως οι χορδές της κιθάρας μοιάζουν με ξανθά μαλλιά γυναίκας. Απόψε βρίσκεται μέσα σε τρεις τοίχους κι πίσω από ένα παράθυρο.

Παραμονή πρωτοχρονιάς τα σινεμά είναι κλειστά.
Κανείς δεν δέχεται να αλλάξει χρόνο και να βλέπει
μια ταινία να περνάει μπροστά από τα μάτια του.
Παραμονή πρωτοχρονιάς όλοι θέλουν να σκηνοθετήσουν
ένα δικό τους έργο.

Γεννήθηκα χθες, γι΄αυτό μου άναψες ένα κερί.
Κάθε μέρα που θα περνά, μου υποσχέθηκες πως
θα μου ανάβεις κι από ένα.

Πέμπτη 8.3.2018 στις 21:00

Τα λουλούδια εξήγγειλαν 24ωρη απεργία για την 1η Μαΐου.
Έτσι ντύθηκαν με αγκάθια ακόμα και τα κυκλάμινα.

Πέμπτη 8.2.2018 στις 21.00

Ένα γυφτάκι άνοιξε τρύπα στην εθνική σημαία.
Έβαλε την Ελλάδα στα κάρβουνα κι άνοιξε ένα λάκκο με αστεία,
εκεί κολυμπούσε και πλενόταν το γυφτάκι.

‘Τρεις τοίχοι κι ένα παράθυρο’. Ένα παράθυρο ανοιχτό- μια αγκαλιά ανοιχτή για το θαύμα που ζει στη μουσική, στην ποίηση και στην λογοτεχνία. Το παράθυρο ανοίγει με τη δύναμη του αέρα που βγάζει ένα κλαρινέτο κι ύστερα όλα τα σημειώματα με στίχους ποιημάτων και λογοτεχνικών βιβλίων χορεύουν μέσα στους τρεις τοίχους.