[To Κουτσό: θυμήσου κάτι αν)έφικτο]

:

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

(a)πόψε ο κόσμος του Raoul _Penman βράζει κάτω από τα πόδια του πάνω σε Re: think τσιμέντα. Διακρίνουμε σ’ αυτά: την πυρκαγιά στο δάσος, το σπασμό των δέντρων όταν μεμιάς ανθίζουν ή οτιδήποτε άλλο αξίζει να λέγεται ποίηση. Aρκεί να φανταστείς ένα παιδί που ακόμη δεν πνίγηκε – και που όταν κοιτάζει ψηλά «στη φυλακή/ την πρώτη του Όρθρου» έχει κάτι να δει. Όλο το κόλπο εδώ είναι ακριβώς «να μεταχειρίζεσαι τις σκιές σάν κάτι στερεό» . Σ’ αυτήν την ασαφή αναταραχή, σ΄αυτήν τη μερική επαναφορά, σαν μπόρα ξαφνική από σημεία στίξης τα γραμμάρια του χρόνου σωριάζονται στο πάτωμα σε κόκκους για να σχηματίσουν στο τέλος μια φανταστική επιφάνεια, όπως στο Pac-Μan: απ΄όπου όποιος εξωθείται στο χείλος βγαίνει στα νώτα όσων τoν εξωθούν. (E)πανάληψη εκπομπής χωρίς ημερομηνία -αλλά με εποχή,  λίγο μετά τις 21:oo e΄δώ: https://metadeftero.gr/ Νιώθεις τυχερός;