“Στις 2:08 π.μ. δηλώνω ότι ο Εξεγερμένος Μάρκος -ο αυτοαποκαλούμενος υποδιοικητής από ανοξείδωτο χάλυβα- παύει να υφίσταται.  Το όνομά μου είναι Γκαλεάνο.  Εξεγερμένος Γκαλεάνο.  Μου είπαν ότι, όταν θα ήταν να γεννηθώ πάλι, αυτό, θα γινόταν συλλογικά”.  Μεταξύ του φωτός και της σκιάς.  Απόψε 19:00-20:00.

“Είναι ο φάρος.  Το ανύσταχτο μάτι που δείχνει το δρόμο στα καράβια, ξαγρυπνώντας όλη τη νύχτα”.  Οι Ερημίτες της Θάλασσας.  Φ. Κόντογλου Β’ Μέρος.  Απόψε 19:00-20:00

“Αγαπώ τα σύννεφα…τα σύννεφα που περνούν…εκεί πέρα…εκεί κάτω…τα…σύννεφα!” Σ. Μπωντλαίρ.  Απόψε 19:00-20:00

“Και τούτα τα κορμιά πλασμένα από ένα χώμα που δεν ξέρουν, έχουν ψυχές.  Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν, δε θα μπορέσουν, μόνο θα τις ξεκάμουν αν ξεγίνουνται οι ψυχές”. Κίχλη – Γ. Σεφέρης.  Και αποσπάσματα από τη “Χαμένη Άνοιξη” Σ. Τσίρκας.  Απόψε 19:00-20:00

Η παρέλαση είναι μια τελετουργία τρόμου, μίσους και θανάτου.  Συνέντευξη του Θ. Τριαρίδη στην εφ. ΕΠΟΧΗ.  Απόψε 19:00-20:00

“Όποτε δω θάλασσα, ξεπετά η καρδιά μου.  Θαρρείς πως δεν έχω βγει απ’ την κοιλιά της μάνας μου, αλλά από τη θάλασσα”.  Θάλασσες, καΐκια και καραβοκύρηδες – Φ. Κόντογλου.  Απόψε 19:00-20:00 Α’ Μέρος.

Έτη φωτός μακριά απ’ τον Άρη και τις πηγές του, ο Δον Κιχώτης βολτάρει στη Γη.  Απόψε 19:00-20:00

“Ψωμί, παιδεία, ελευθερία φώναζαν τότε οι φοιτητές.  Ηδονή, λαγνεία, ακολασία ζητάνε τώρα οι μαχητές”.  Α. Χανδρινός.  Απόψε 19:00-20:00… γιατί και η Σ. Κοσιώνη δεν αντέχει την ποίηση στα χρόνια της χολέρας του Κ. Μπογδάνου.

“Η ανάσα στο μετρό γίνεται μικρή, ρηχή, αντιστρέφεται.  Απειροελάχιστες εισπνοές και μεγάλες εκπνοές.  φαντάζομαι ένα σώμα που, σε ορισμένα σημεία του, έχει ήδη διαβεί το κατώφλι της ζωής.  Ο κοινωνικός θάνατος έχει κι αυτός μια συγκεκριμένη μυρωδιά”.  ΜΕΤΡΟ – Ρενάτο Κούρτσιο Β’ ΜΕΡΟΣ.  Απόψε 19:00-20:00

“Ένα κοινό πρωϊνό με λίγα σύννεφα σε κάποια μεγαλούπολη.  Όλες μας οι φροντίδες αποβλέπουν στο ευσυνείδητο σφουγγάρισμα των εθνικών μνημείων”.  Κ. Ταχτσής 8/10/1927 – 25/08/1988.  Απόψε 19:00-20:00

Σε τρεις μέρες η Δημοκρατία γιορτάζει τα 41 της χρόνια στον κήπο του Μεγάρου.  Με βραδινό φόρεμα, καμμένο από την πυρκαγιά της 5ης Ιουλίου.  Απόψε 19:00-20:00 με κείμενα του Μ. Χατζιδάκι.

“Εγώ, εκθέτω τον εαυτό μου και παραιτούμε απ’ το προνόμιο της ανωνυμίας και της μοναξιάς.  Γυρίζω ταινίες για κάποιον μη υπάρχοντα θεατή και αυτό, με βοηθάει να είμαι ελεύθερος.  Να αντισταθώ”.  Ζαν Κοκτό.  Απόψε 19:00-20:00

Ρενάτο Κούρτσιο – ΜΕΤΡΟ.  Μετά από δεκαεπτά χρόνια στη φυλακή, ο Ρ. Κούρτσιο έρχεται σε επαφή με τον κόσμο του μετρό.  Ανοίγει τα ρουθούνια του για να οσμιστεί τον αέρα της ελευθερίας και εισπράττει γεύσεις από μουχλιασμένες μοναξιές, από αρρώστιες που πλησιάζουν στο τέλος του αιώνα.  Απόψε 19:00-20:00 Α’ ΜΕΡΟΣ.

Η Μέδουσα (από το Τερατούργημα του Γ. Μπλάνα) στα σκαλιά του Πανεπιστημίου Άμπκουα του Όρεγκον, απευθύνει τον μονόλογό της στον Κρις Χάρπερ Μέρσερ.  Μετά τον τελευταίο πυροβολισμό.  Απόψε 19:00-20:00

“Δεν έχουμε ανάγκη να ζητήσουμε την άδεια για να είμαστε ελεύθεροι.  Η κυβερνητική λειτουργία είναι προνόμιο της κοινωνίας και δικαίωμά της η άσκηση αυτής της λειτουργίας”.  Ήχοι από την 4η Διακύρηξη της Ζούγκλας Λακαντόνα.  Στον απόηχο της Συνταγματικής Ζούγκλας.  Ένα παραμύθι του Χρ. Βακαλόπουλου από τη Γραμμή του Ορίζοντος κι ένα κείμενο του Κ. Παπαγιώργη από το Γειά σου Ασημάκη.  Απόψε 19:00-20:00

“Ο σκοπός της τρομοκρατίας, που οι κατακτητές εφάρμοσαν σε όσους λαούς υποτάξανε, μπορεί να οριστεί έτσι: Προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα κοπάδι από υπάκοους σκλάβους”.  Η Ψυχοπαθολογία της Πείνας του Φόβου και του Άγχους στην περίοδο της Κατοχής.  Απόψε 19:00-20:00