Η Φαντασία έχει ανάγκη την Πραγματικότητα

Έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας Κώστας Παπαστεργίου – Φάνης Παπαγεωργίου

«Όσο μεγάλη κι αν είναι η πίστη μου στη φαντασία, στη μοναχικότητα,

έχω πάντα μεγαλύτερη πίστη στον ρεαλισμό, στους ανθρώπους.»

Cesare Zavattini

Η φωτογραφία παγώνει την πραγματικότητα και λειτουργεί σαν μια νησίδα δημιουργίας ενός νέου κόσμου, μιας νέας τέχνης. Από την άλλη μεριά η ζωγραφική, χρησιμοποιώντας αυτές τις νησίδες σαν σημεία αναφοράς για το σχέδιο και το χρώμα, οφείλει να αναζητά και να επινοεί νέoυς κόσμους. Έτσι δημιουργείται μια νέα ζωγραφική τέχνη η οποία, ενώ έχει τις ρίζες της στην πραγματικότητα, σκοπεύει να δώσει ζωή σε ένα τρίγωνο ή σε ένα άπλωμα του μελανιού πάνω στο βρεγμένο χαρτί.

Τόσο η ζωγραφική τέχνη όσο και εκείνη της φωτογραφίας δεν αποκλείουν την επινόηση νέων κόσμων. Η αποτύπωση της πραγματικότητας μέσα από μια φωτογραφία (ένα σπασμένο παράθυρο, ένα αυτοκίνητο δίπλα στη θάλασσα, μια σειρά σωλήνων) δημιουργεί κάποιες μεγάλες και μικρές γεωμετρικές φόρμες π.χ. διακόπτης νερού, ανοιχτή πόρτα αυτοκινήτου. Οι φόρμες αυτές μετατρέπονται από τη ζωγραφική σε μήτρες μέσα από τις οποίες γεννιούνται νέες ζωγραφικές ζωές.
Έτσι λοιπόν η φαντασία έχει ανάγκη την πραγματικότητα.

Η έκθεση φιλοδοξεί να δείξει πως η φαντασία, ως αφηρημένη ζωγραφική, δεν εκκινεί από κάτι αόριστο, αλλά από κάτι πολύ συγκεκριμένο, όπως από τη μορφή ενός πουκάμισου που κρέμεται από το φωτιστικό ενός σκοτεινού δωματίου. Επίσης επιχειρεί να φέρει την αφηρημένη τέχνη πιο κοντά στα μάτια και στη ζωή σου. Η αφηρημένη τέχνη βρίσκεται δίπλα και μπροστά σου. Μέσα στο χώρο που εργάζεσαι, στους σχηματισμούς των βιβλίων της βιβλιοθήκης σου, στα όργανα του ανοιχτού καπό του αυτοκινήτου σου, στον τρόπο που βάζεις τα ποτήρια στο δίσκο σερβιρίσματος. Η αφηρημένη τέχνη δεν είναι κάτι υψηλό που το φτάνεις μόνο μέσα από μια πνευματική διαδικασία. Η αφηρημένη τέχνη πηγάζει από τον ρεαλισμό.

Κοίτα γύρω σου!

Ακολούθησε τη γραμμή που προεκτείνεται από το κουρτινόξυλο του σαλονιού σου.

Δες το μαύρο τετράγωνο του παραθύρου του μετρό, συνδύασέ το με την παραφουσκωμένη τσάντα του ταξιδιώτη και φτιάξε τον αφηρημένο πίνακα της καθημερινότητας σου.

Η αφηρημένη τέχνη μπορεί να έχει ανάγκη την πραγματικότητα, όμως στην ουσία την υπερβαίνει δημιουργώντας κάτι που δεν θυμίζει τίποτα ρεαλιστικό. Η αφηρημένη τέχνη εκκινεί από συγκεκριμένο και μας οδηγεί στο αιώνιο, αφού η αναζήτηση της εσωτερικής ζωής του κάθε αφηρημένου έργου δεν σταματάει ποτέ λόγω των άπειρων αναγνώσεων του θεατή.

Εγκαίνια: Σάββατο 18 Ιουνίου, ώρα 19:00, Πάτμου 4 Νίκαια

Διάρκεια: 18 – 26 Ιουνίου

Ώρες επίσκεψης 19:00 – 23:00