Το Κουτσό [:Ὥστε μιά μουσική ἦταν πού πρέπει να ἀκούσω]
Дπόψε πορφυρό αγγείο με πράσινα μύγδαλα υπεύθυνα για τη φωνή του Raoul Penman τραυλίζουν τους χρησμούς καθώς η μαγεία -μήτε πλέον θόρυβος και μήτε ακόμη μουσική – φανερώνει ένα κομμάτι σύννεφο σε μια ηχώ που μπορεί να ψηλαφηθεί με λέξεις. Όλα συνωμοτούν. Τα παθιασμένα προσχήματα. Οι κυνηγημένες ηδονές των βλεμμάτων. Το σκασιαρχείο της σοφίας – χρυσόψαρο. Σελίδα άθικτη λευκή. Από το ύψος των δέντρων μία σκέψη αρπάζεται από έναν φωτόηχο: υπάρχουν ακόμα τραγούδια που μπορούν να τραγουδηθούν πέρα απ΄το ανθρώπινο. Όλο το θέμα είναι να κρατηθεί κάτι σα μοναδική σανίδα πάνω σε κάτι σα γέφυρα. O Ερμής [κάρτα ταρώ: Ο Ερημίτης] ράβει το φασόλι με μαύρη κλωστή κι απ΄τον ένα Διόνυσο στον άλλο ξάφνου ανεβαίνουμε – αδελφοί σε συναίρεση δελφική, στο παντίποτα της τﻍꭘνηꚂ ﴾ μαζί με Paul Celan, Νίκο Παναγιωτόπουλο, Αθανάσιο Αλεξανδρίδη και Κωνσταντίνα Κορυβάντη λίγο μετά τις 22:00 e’δώ: https://metadeftero.gr/ ﴿