[Το Κουτσό: Μήπως οι πρόσφυγες είμαστε εμείς;]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

(στα νερά νερά νερά της μεσογείου ισχύει ότι καμία κτιστή συνείδηση δεν θα δει τον θεό στην ουσία του – λυπούμεθα.
Τον βλέπει όμως στα κτίσματα και ειδικά σε ορισμένα που διασπούν την αμοιβαιότητα των στοιχείων αφυπνίζοντας την εξαίρεση. Aπόψε λίγο μετά τις 21: oo σπουδαστή των θραυσμάτων να προσέχεις το τί λες• το νερό σε ακούει ακούει και σε θυμάται: γι΄αυτό κι εκείνοι που έχουν μάθει και ξαναμάθει από τη θάλασσα – ο Ευγένιος Αρανίτσης, ο Σαμψών Ρακάς – θα σου πουν πως η μάθηση είναι μήτηρ επαναλήψεως, επανάληψη και κύμα ας θεωρούνται συνώνυμα. Αν κοιτάξεις βαθιά στο μάτι του κύματος (ο Raoul_Penman κοίταξε), βλέπεις σκηνές απ΄την παιδική ηλικία των ναυαγών, βλέπεις βλέπεις τα περιζήτητα αντικείμενα του αιτήματος αναγνώρισης και αγάπης. Η παρήχηση του κύματος, παίρνει τότε το θάρρος να φτάσει μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών σου με τη μορφή της επιστροφής• η ίδια η θάλασσα γίνεται έτσι μια προφητεία που επαληθεύεται δίχως να έχει διατυπωθεί από κανέναν.
Απόψε e’δώ: https://metadeftero.gr/ ρέουν συρρέουν οι μάρτυρες και το κύμα κύμα_