Το Κλαρινέτο, Βασίλης Αλεξάκης
Το Κλαρινέτο
Βασίλης Αλεξάκης
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Διαβάζοντας το Κλαρινέτο (που θα μπορούσε να έχει και τον τίτλο Ενός λεπτού σιγή) έχεις την αίσθηση ότι ο Βασίλης Αλεξάκης κάθεται απέναντι σου και σου διηγείται όλα όσα έχει γράψει στο βιβλίο.
Δεν συναντάς συχνά την αίσθηση αυτή, ούτε την επιδιώκεις, απλά έρχεται από μόνη της, εισβάλλει στον χώρο και γίνεται ένα με το βιβλίο.
¨Ένας συγγραφέας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο Βασίλης Αλεξάκης, πρόκειται να γράψει το τελευταίο βιβλίο της καριέρας του και είχε την επιθυμία να το γράψει στη μητρική του γλώσσα, τα Ελληνικά. Κάτοικος Γαλλίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια αρχίζει να βαριέται το Παρίσι, ίσως βέβαια και όχι, θέλει να γράψει ένα βιβλίο για την Ελλάδα της κρίσης. Για να το καταφέρει αυτό ταξιδεύει στην Ελλάδα για να διαπιστώσει από κοντά την κατάσταση που επικρατεί. Βρίσκει φίλους, ανθρώπους που έρχονται σε άμεση επαφή με τη φτώχεια και την πείνα, τους άστεγους , τους επαγγελματίες που η κρίση τους στέρησε τη δουλειά τους. Φίλοι δημοσιογράφοι συγκεντρώνουν τα στοιχεία που χρειάζεται και ένα ταξίδι στο παρελθόν και στο παρόν αρχίζει. Το μέλλον δεν καταγράφεται σε αυτό το βιβλίο.
Στο βιβλίο του, ο Βασίλης Αλεξάκης συνομιλεί με τον φίλο και εκδότη του στο Παρίσι. Εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη, γυναίκες, αρρώστιες, λέξεις, πρόσωπα που ίσως θυμόταν και ίσως όχι.
Είναι διάχυτος ο φόβος για την απώλεια της μνήμης και τον λέξεων στο βιβλίο αυτό. Φόβος για την απώλεια της ταυτότητας. Πότε στα ελληνικά, πότε στα γαλλικά, ανάλογα με το ποιον είχε μπροστά του, ανάλογα με τα κείμενα που διατύπωναν τις σκέψεις του.
Η γραφή του συγγραφέα είναι ασυγκράτητη. Μετακινείται από τον ένα τόπο στον άλλον, από το ένα πρόσωπο στο άλλο χωρίς να μπερδεύει τον αναγνώστη, αντιθέτως τον παίρνει από το χέρι και του παρουσιάζει τη ζωή που πέρασε και τη ζωή που περνάει.
Ταξίδια τα βιβλία του, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να καθίστε αναπαυτικά και να το απολαύσετε.
Κατερίνα Σαμψώνα