Το Άρωμα του Τραγουδιού

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 21:00 – 22:00 με τον Μάκη Γκαρτζόπουλο

Ὢ καημέ ἀνιστόρητε
καί ᾤ μαῦρο καρδιοχτύπι!
Πάντα νά τόν καρτερᾶς
Κάποιον πού πάντα λείπει…

Το τετράστιχο αὐτό εἶναι ἀπό τόν «Τάφο». Τό θυμήθηκα καί συλλογίστηκα πώς τό παράπονο αὐτό δέν ταιριάζει τόσο γιά τήν ἀπουσία τῶν νεκρῶν, ἀλλά πολύ περισσότερο ταιριάζει γιά τήν ἀπουσία τῶν ζωντανών. Ὁ νεκρός ἀναστυλώνεται στό ἰδανικό ἔκλευκο βάθρο πού τόν ἔστησεν ὁ θάνατος ἀσάλευτο ἄγαλμα καί ἀμετακίνητο στά μάτια τῆς ψυχῆς ἐκείνου πού τόν ἀγαπᾶ καί τόν ἔχασε. Δέν ἐλπίζει νά τόν ξαναϊδῆ, καί γι’ αὐτό δέν τόν καρτερεῖ, παρά ποιός ξέρει, σ’ ἕνα μεταφυσικό καρτέρεμα ἄλλου εἴδους γιά ἀνθρώπους ὡρισμένης κατηγορίας. Τούς νεκρούς δέν τούς καρτεροῦμε. Τούς ζωντανούς καρτεροῦμε.

Τετάρτη δειλινό [4.4.1923]
από τα Γράμματα στη Ραχήλ

Κωστής Παλαμάς (1859 – 27 Φεβρουαρίου 1943)
Ο μελοποιημένος λόγος του Κωστή Παλαμά, απόψε στο Άρωμα του Τραγουδιού

*ο πίνακας: Ηλίας Πασσίσης, Παλαμάς (1969). Μουσείο Κωστή Παλαμά, Μεσολόγγι.