Συνομιλώντας με τον Σπύρο Σμυρνή για το βιβλίο του, Ανθρώπων Σκιές

Με αφορμή τη παρουσίαση , στη Πάτρα, στις 5 Νοεμβρίου, ο Σπύρος Σμυρνής, μας μιλά για τo βιβλίο του,  Ανθρώπων Σκιές

        21 διηγήματα για τους ανθρώπους γύρω μας. Η έμπνευση προήλθε παρατηρώντας αγνώστους ή από το περιβάλλον σας;

Παρατηρώ τους πάντες για αυτό στο βιβλίο συνυπάρχουν άνθρωποι δικοί μου μα και άγνωστοι. Με άλλους μοιραστήκαμε λίγη από την ζωή μας, ένα φιλί, ένα τσιγάρο με άλλους ένα πότο, ένα ταξίδι, μια διαδρομή σε ένα βαγόνι τρένου. Τους αγάπησα πολύ όλους και θέλησα να μοιραστώ τις ιστορίες τους.

              Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου  γράφετε ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων , αυτών που παλεύουν να βγουν από τον βάλτο και αυτών που έχουν βολευτεί. Όπως εξελίσσεται η ιστορία γύρω μας , με ποιους από τους δύο είστε;

Προφανώς και είμαι με όσους παλεύουν, όμως συχνά συναντώ ένα κομμάτι του εαυτού μου που βολεύεται και φορά την μάσκα οξυγόνου του για να γεμίσει τα ρουθούνια με τον «ασφαλή» καθαρό αέρα. Αυτό το κομμάτι μου με ενοχλεί και κάθε φορά που γράφω όσα σκέφτομαι και μου αρέσει να παρατηρώ του ρίχνω μια γερή γροθιά στα πλευρά.

          Στα κείμενά σας παρατηρούμε την ξεκάθαρη και άμεση γραφή σας, πιστεύετε ότι οι αναγνώστες επιθυμούν αυτή την αμεσότητα;  Ήταν πιο εύκολο για εσάς να εκφραστείτε με αυτό τον τρόπο  γραφής;

Δεν γνωρίζω τι επιθυμούν οι αναγνώστες και δεν γράφω για να ικανοποιήσω την επιθυμία αυτών. Ο άμεσος τρόπος γραφής έρχεται σε άμεση σχέση με τους ήρωες κάθε ιστορίας οι οποίοι είναι άνθρωποι που ανασαίνουν, γελούν, φωνάζουν, ερωτεύονται και απογοητεύονται δίπλα μας και η γλώσσα τους είναι ωμή, σκληρή, άμεση μα κρύβει όλη την αλήθεια τους στις λέξεις της.

           Σεξ, αλκοόλ, απογοητεύσεις, έρωτας και η ανάγκη του ανθρώπου για επιβίωση πέρα από την ύλη. Τελικά που βρίσκεται η λύση ;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει λύση, τουλάχιστον απτή, ορθή η προτεινόμενη όταν μιλάμε για όσα ξεπερνούν την ύλη μας, το κορμί μας αν προτιμάτε. Όλα όσα αναφέρατε: Σεξ, αλκοόλ, απογοητεύσεις, έρωτας μοιάζουν σαν αναγκαία για την περάτωση της ζωής μας, την ίδια μας την επιβίωση. Είναι οι ενέσεις συναισθημάτων σε έναν κόσμο που παρότι μας βομβαρδίζει με εικόνες στέκεται στο τέλος της ημέρας μπροστά σε έναν καθρέφτη δίχως πρόσωπο. Όλα τα παραπάνω μας κρατούν ζωντανούς κατά ένα περίεργο τρόπο και δίνουν μια έντονη για μένα όμορφη μυρωδιά στην ανάσα μας.

         Τι διαβάζετε αυτόν τον καιρό; Τι θα βρούμε στο κομοδίνο σας;

  Υπάρχουν η συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Μήτσου «Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια» και το «Είσαι όμορφη» του Τσακ Πόλανιουκ.

          Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;

Αυτή την στιγμή παλεύω με ένα μυθιστόρημα που γράφω και ξαναγράφω εδώ και χρόνια, ελπίζοντας κάποια στιγμή να τα βρω με τους ήρωες του.

Κατερίνα Σαμψώνα

https://sokari-sokari.blogspot.gr/2017/11/blog-post.html