Λένος Χρηστίδης
Η Μελαμψή Παρθένος
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για το νέο, πολυαναμενόμενο βιβλίο του Λένου Χρηστίδη Η Μελαμψή Παρθένος, υπάρχουν ήδη δύο τεράστιες κριτικές-αναλύσεις στο διαδίκτυο για όποιον θέλει να μπει και να ψάξει κομμάτι κομμάτι., να βρει αναφορές σε γεγονότα και ήρωες, να το αποδομήσει στα εξ ων συνετέθη, να το αποθεώσει ή να το κράξει.
Εμείς εδώ θα μιλήσουμε για έναν Χρηστίδη που χάθηκε από το 2008, για να επιστρέψει στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι το 2015. Έναν Χρηστίδη που έζησε στο πετσί του το Δεκέμβρη του 08’ και την απογοήτευση που έφερε το τέλος του, χώνεψε το περιβάλλον και τους πρωταγωνιστές του, και πια, στην κορύφωση της κρίσης ήρθε να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
Σε μια εποχή αποδόμησης, σαν άλλος Χίτσκοκ, χρησιμοποιεί μια φαινομενικά αδύναμη Ιστορία (δεν είναι τελικά τόσο αδύναμη αν το ψάξεις αγαπητέ αναγνώστη») σαν το δικό του Μακ Γκάφιν για να μιλήσει.. Να μιλήσει για τη γενιά του που βλέπει τη ζωή μέσα από οθόνες υπολογιστών, τσακισμένες σχέσεις και τριπάκια, να μιλήσει για την ανθρώπινη επαρχεία καλύτερα από οποιονδήποτε Λάνθιμο ή Τζουμέρκα, να μιλήσει για το χτες και το τώρα, ουρλιάζοντας πως δεν το θέλει και για αύριο.
Σε μια εποχή αποδόμησης, ο καλύτερος αποδομητής της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, θριαμβεύει. Και Η Μελαμψή Παρθένος είναι ένας θρίαμβος του Χρηστίδη, απότοκο μιας εποχής που δυστυχώς, χαρίζει άφθονο υλικό και διπλά δυστυχώς, λίγοι λογοτέχνες το πιάνουν στα χέρια τους, μιλάνε πολιτικά και παίρνουν θέση. Αυτό το βιβλίο, παίρνει θέση και έχει θέση στις βιβλιοθήκες όλων όσων δε συμμετείχαν στο πανηγύρι, αλλά φαντάζονται έναν άλλο, καλύτερο κόσμο και είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για αυτό
Κατερίνα Σαμψώνα
