Γράμμα από την άλλη πλευρά

γράφει η Θένη Αξιοτοπούλου

Τώρα τελευταία σκέφτομαι αλλιώς τον χρόνο… τελικά ο χρόνος όταν μπαίνει σε αριθμούς δεν είναι τόσο σχετικός.Βέβαια όταν δεν μπαίνει σε αριθμούς, παραμένει μια γη χωρίς σύνορα (πολυπόθητη τώρα, όσο ποτέ). Πόσα χρόνια αυτή η ιστορία με το ραδιόφωνο;

Cut

Σε μια στροφή της παλιάς Εθνικής Οδού,( που έχει αντικατασταθεί από μια άλλη, που είναι πιο επιεικής με τα στομάχια μας), η ραδιοφωνική παραγωγός λέει τα σχετικά για το τραγούδι που μόλις τελείωσε. «Ακούσαμε το «Ήπια τα χείλη σου και χάνομαι» από τον Γιώργο Μαρίνο, ένα τραγούδι του Άκη Πάνου»

Σοκ! Του Άκη Πάνου; Αυτό το τραγούδι;!

Ήμουν γύρω στα 10- 12, ο πατέρας μου στο τιμόνι κι εγώ να του ζητάω να μου επιβεβαιώσει αυτό που μόλις άκουσα.

Δεν ξέρω γιατί μου έχει εντυπωθεί τόσο αυτή η ανάμνηση, ούτε τι με σόκαρε τόσο πολύ.

Σκέφτομαι τώρα, ότι ίσως για πρώτη φορά, πήρα την πληροφορία ότι δεν υπάρχει μόνο μια πλευρά. Καθένας μας έχει κι άλλες.

Το ραδιόφωνο έπαιζε στην συχνότητα (η οποία άλλαζε, όσο μετακινιόσουν) του Δευτέρου Προγράμματος. Δεν είχες άλλη επιλογή αν δεν ήθελες να ακούς πεντάλεπτες διαφημίσεις τοπικών επιχειρήσεων.

Cut

Μη με ρωτήσεις τι σταθμό ακούω. Ακούω καθημερινά τουλάχιστον 8 σταθμούς.

(Τελικά κάποτε οι φοιτητές είχαν αρκετό ελεύθερο χρόνο. Άραγε πώς να είναι τώρα; )

Ήθελα να ακούσω ειδήσεις, αναλύσεις, αθλητικές εκπομπές, σατυρικές και φυσικά μουσική! Ε για να το καταφέρεις αυτό, έπαιρνες τους δρόμους των ερτζιανών. Είχα συγκεκριμένα ραντεβού. Έφευγα από τον έναν και πήγαινα στον άλλον.

Μάλλον κάποτε κουράστηκα. Έμεινα σε έναν. Τον άκουγα πολύ, όμως πια δεν άκουγα τίποτα άλλο.

Η πληροφορία είχε πάλι μια πλευρά.

Cut

Πίσω από το μικρόφωνο. On air!

Ανοίγεις το στόμα και βγαίνουν λόγια αλλωνών.

Μα που βρίσκεσαι εσύ;

Τι θες να μοιραστείς;

Τι σε εμποδίζει ;

Cut

Το Δεύτερο θα ξαναεκπέμψει διαδικτυακά. Κάλεσμα.

Με βαριά καρδιά στην πρώτη συνάντηση. Μου είχε κάτσει βαρύ που όλος ο ξεσηκωμός μετά το «μαύρο», δεν είχε φέρει –τουλάχιστον- την επανάσταση.

(Η γενιά μου βλέπεις, είναι μεγαλωμένη στην αστραφτερή τηλεοπτική πραγματικότητα, που όλα, απλά συμβαίνουν. Τώρα μαθαίνουμε την υπομονή και την επιμονή)

Υπάρχει πολύ παρελθόν και πολύ μέλλον εκεί. Αλλά χρειάζεται να βρούμε κι ένα παρόν, να μπορούμε να συνομιλούμε.

Να φέρνει ο καθένας το δικό του, να ακούει του άλλου και όλοι μαζί να λέμε κάτι, ρε παιδί μου.

Ευγενέστατοι εκεί οι άνθρωποι, από νωρίς μας έκαναν σαφές ότι δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρούμαστε. Αυτό που ψάχνουμε είναι αλλού.

Για αλλού λοιπόν…

Cut

Ο Μητρόπουλος ξημεροβραδιάζεται στο Γκάζι. Θέλει να φτιάξουμε ένα 24ωρο πρόγραμμα και είναι στις διαπραγματεύσεις με όλους μας για νέες εκπομπές και μετακινήσεις στις ώρες.

-Να πάρεις και μια πρωινή εκπομπή.

-Με τίποτα. Εγώ πρωί; Εγώ θέλω να παίζω τέτοια. (Ακούγεται ένα του The Boy -δεν θυμάμαι ποιο)

-Και τι σε εμποδίζει; Βάζε ό,τι θέλεις. Τι σημαίνει πρωινό και βραδινό ραδιόφωνο;

Υπάρχει κι άλλη πλευρά (ξανά).

Cut

Με δανεικό αμάξι και χωρίς τα cd μου.

Ερτζιανά μετά από χρόνια. Αλλάζω τους σταθμούς, σαν να μην θυμάμαι πως παίζεται αυτό το παιχνίδι.

Διαφημίσεις/ ενημέρωση για κάτι, δηλαδή διαφήμιση με μάσκα/ α! τραγούδι (τι διάολο; Ποιος τα ακούει ακόμα αυτά;)/ τραγούδι πάλι (κανένας ειρμός)

(Νιώθω χειρότερα κι απο τους εγκλωβισμένους του Χρηματιστηρίου)

Σκέφτομαι τι παίζει την ίδια ώρα το Μεταδεύτερο και από τι με έχει γλιτώσει τα τελευταία ξερά χρόνια.

Σκέφτομαι ότι κανένας αληθινός ακροατής, δεν αγαπάει ένα μόνο είδος μουσικής. Κι όμως όλη την προηγούμενη 20ετία, μόνο αυτά τα ραδιόφωνα υπήρχαν.

Μονόπλευρα για μονόπλευρους.

Τώρα ζούμε την επώδυνη εκδοχή του «μόνο έτσι γίνεται». Τώρα λείπουν πολύ οι πλευρές μας, που δεν χώρεσαν.

Αλλάζει αυτό; Γίνεται κι αλλιώς;

Cut

Όταν με ρωτάει κάποιος τι είναι το Μεταδεύτερο, του λέω μια ολόκληρη ιστορία, ενώ το μόνο που πραγματικά θέλω να πω είναι ότι…

Είναι ένα ραδιόφωνο, που θέλει να πάει παραπέρα αυτό που ήδη ξέρουμε. Κουβαλάει μνήμη πολύτιμη και ψάχνει να βρεί την γλώσσα του σήμερα. Γι΄αυτό κρατά την πόρτα ανοιχτή.

Είμαστε πολλοί, διαφορετικοί μεταξύ μας και είμαι κι εγώ εκεί…