Γιώργος Τσαντίκος, άλλη μία σοβιετική στάση λεωφορείου
Γιώργος Τσαντίκος, άλλη μία σοβιετική στάση λεωφορείου, Εκδόσεις Χαραμάδα
Συνηθίζουμε να λέμε ότι ποτέ δεν ξέρεις η ζωή πως τα φέρνει. Το λέμε, αλλά δεν το πιστεύουμε μέχρι τη στιγμή που η ζωή αποφασίζει να μας δείξει ότι όλα είναι θέμα στιγμών και συνθηκών.
Κάπως έτσι έγινε και για τον ήρωα του Γιώργου Τσαντίκου, που από τη μία στιγμή στην άλλη, από μία φιλήσυχη, σχεδόν βαρετή ζωή, βρέθηκε πρωταγωνιστής σε μία σχεδόν αστυνομική ιστορία.
Ο Γιώργος αν και σπούδασε βρέθηκε να είναι ο “κυλικειάρχης ” του πανεπιστημίου, με υπαλλήλους τον Πωλ, που το μόνο που ήθελε ήταν να δοκιμάζει το αλκοόλ, τα ήπια ναρκωτικά και τις γυναίκες και την Έλενα που ήταν το οργανωτικό μυαλό του κυλικείου, ή έτσι τουλάχιστον πίστευαν. Όλα κυλούσαν ήρεμα, με τις ποσότητες από τα μπέικον, τους καφέδες και τους φοιτητές, να πηγαινοέρχονται. Μέχρι τη στιγμή που ο ήρωάς μας καλείται σε μία τηλεοπτική εκπομπή ως ένας από τους επιχειρηματίες της πόλης του. Εκεί συναντά έναν παλιό του συμφοιτητή, τον Ιορδάνη. Κανείς δεν χάρηκε με την συνάντηση εκείνη και η περιπέτεια ξεκίνησε.
Πρόσφυγες χωρίς χαρτιά, διαπλεκόμενοι αστυνομικοί, πολιτικοί, ευρωπαϊκά προγράμματα, απαγωγές και ο θάνατος.
Στη νουβέλα του Γιώργου Τσαντίκου, το χιούμορ είναι διάχυτο, κυρίως όταν τα πράγματα ζορίζουν. Η γραφή του είναι αβίαστη, γεμάτη ιδεολογικούς προβληματισμούς, συσχετισμούς, έχοντας βέβαια κατορθώσει να τα συνδυάσει όλα αυτά με ιδανικό τρόπο. Περιγράφει μία Ελλάδα που όλοι γνωρίζουμε ή υποψιαζόμαστε ότι υπάρχει και που μας έχει επηρεάσει καθοριστικά σαράντα χρόνια τώρα.
Στέκεται σε πολιτικά, κοινωνικά και κομματικά δρώμενα και συνήθειες, στέκεται και στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, γεγονότα που ευτυχώς ακόμα μας στοιχειώνουν, για να αναθεωρούμε συνεχώς την πορεία μας μέσα στις αλλαγές που βιώνουμε.
Η νουβέλα διαβάστηκε μέσα σε ένα απόγευμα, συνοδεία της μουσικής που θα συναντήστε μέσα στο βιβλίο
Κατερίνα Σαμψώνα