Αριθμός 11, Τζόναθαν Κόου
Αριθμός 11
Τζόναθαν Κόου
μετάφραση: Άλκηστις Τριμπέρη
Εκδόσεις: Πόλις
Βρισκόμαστε στην Αγγλία του 2014, ο νεοφιλελευθερισμός έχει επικρατήσει πλήρως, το κέντρο του Λονδίνου έχει γίνει το κέντρο μιας monopoli σε φυσικό μέγεθος και εκατομμύρια αλλάζουν χέρια κάθε μέρα κερδοσκοπώντας εις βάρος της πλήρως ηττημένης, ζαλισμένης σαν κοτόπουλο προς σφαγή, πολυεθνικής, λουμπενοποιημένης εργατικής τάξης. To βιβλίο είναι αστείο, είναι δυνατό, είναι συγκλονιστικό ορισμένες στιγμές, είναι απολαυστικό. Ο ίδιος ο Κόου είναι απολαυστικός.
Πριν διαβάσω το Αριθμός 11, καταπιάστηκα να μελετήσω την επανέκδοση του Τι Ωραίο Πλιάτσικο!, η οποία εκτός των άλλων, περιείχε και επίμετρο από τη Σώτη Τριανταφύλλου. Η κ. Τριανταφύλλου, γράφει πως “οι ήρωες του Κόου είναι φτωχοί”. Όχι κυρία μου, οι ήρωες του Κόου είναι η εργατική τάξη, ευφυής και θυμωμένη. Είναι ο φόβος ο ίδιος, έρχονται και δε θα έχουν κανένα έλεος για την μπουρζουαζία.
Ακούτε τον αχό;
Υγ: Τελευταία, έχει περιέλθει στην αντίληψή μου, πως τα βιβλία των τόσο καλαίσθητων και προσεγμένων εκδόσεων Πόλις, έχουν χάσει χμ, ένα μεγάλο κομμάτι της προσοχής που λάμβαναν, με αποκορύφωμα φυσικά το Αριθμός 11, που τα λάθη που βρίσκεις με μια πρώτη απλή ανάγνωση, είναι όχι μόνο πάμπολλα, αλλά και πολύ σοβαρά. Σαν να μην έχει γίνει καμία επιμέλεια, πράγμα που στεναχωρεί, μιας και έχουμε συνηθίσει τις συγκεκριμένες εκδόσεις να μας δίνουν υψηλότατα στάνταρ, τόσο σε μορφή όσο και σε περιεχόμενο.