Ένα κείμενο προφητικό;

11 Ιουνίου 2013 η ΕΡΤ κλείνει εν μία νυκτί… 11 Ιουνίου 2018 η ΕΡΤ λειτουργεί, χωρίς καμία αλλαγή..

Ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει το 1979 στα σχόλια του Τρίτου

(…) Μπορούμε να πούμε την ΕΡΤ ορνιθοκομείο; Κι αν την πούμε, τί τάχα θα εννοούμε; Την έννοια ΕΡΤ, το περιεχόμενό της -ας το πούμε έτσι-, τον «τεχνικό της εξοπλισμό» εντός των απαραίτητων εισαγωγικών ή το καλλιμάρμαρον φασιστικής τεχνοτροπίας Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής; (…) Γιατί τάχα να βλέπω ορνιθοκομείο αυτόν τον ναό της νεοελληνικής αποτυχίας; Ας μου συγχωρεθεί απ’ τη διεύθυνση το ότι δεν εκτιμώ ιδιαίτερα τις πνευματικές ανησυχίες της ΕΡΤ ή τους εκπαιδευτικούς της στόχους. Είναι γνωστό πως χρόνια τώρα προσπαθώ να διαχωρίσω τις ευθύνες του Τρίτου και των συνεργατών μου από το υπόλοιπο Ραδιομέγαρο που εννοεί να λειτουργεί μεγαλόπρεπα και μεσαιωνικά. Λοιπόν, το ορνιθοκομείο γεννοβολάει και αναπτύσσει όρνιθες, κοινώς κότες. Και είναι επόμενο ένα ορνιθοκομείο να ενδιαφέρεται για την συντήρηση και την ανάπτυξη της ευαισθησίας των ορνίθων και ιδιαιτέρως των νεογνών και των εφήβων ορνίθων. Γίνεται, νομίζω, αντιληπτό γιατί και πως ένα ορνιθοκομείο είναι ταυτόχρονα και μια σχολή ευαισθησίας ή μάλλον σχολή δοκιμασίας της ευαισθησίας. Γιατί οι όρνιθες παράγονται για να φαγωθούν και οφείλουν να είναι εύπεπτες, υγιείς -μ’ όλους τους κανόνες της σύγχρονης υγείας- και χωρίς γεύση, εννοώ χωρίς δυσάρεστη γεύση… Μα ας συμπληρώσω τα περί μνήμης… Είναι φορές που μερικές παλιές φωτογραφίες δεν δείχνουν τα πρόσωπα πιο νέα. Φανερώνουν το κακό στην αρχή του, στη γέννησή του και αυτό είναι πιο τρομακτικό. Μου ‘ρθαν στο νου φωτογραφίες απ’ το αρχείο της ΕΡΤ, απ’ τους θαλάμους του Ζαππείου, μιας ηρωικής για τη ραδιοφωνία εποχής που προκαλεί συγκινήσεις στο ίδρυμα και στους ιστορικούς του. Και τίθεται το ερώτημα, πως είναι δυνατόν να ξεχάσουμε μια επιβλαβή και ανώφελη παράδοση; Τότε μόνο θα μπορέσουμε να οραματιστούμε μια ραδιοφωνία δημιουργική και ένα ορνιθοκομείο με κότες εύγεστες και όχι ευαίσθητες…