Έλενα Φερράντε Η χαμένη κόρη

Τελειώνοντας το βιβλίο της Έλενα Φερράντε, δεν μπορώ να πω αν είχα να κάνω με ένα μυθιστόρημα απλά ή με ένα ψυχογράφημα που θα μπορούσε να αφορά πολλές από τις γυναίκες που κυκλοφορούν γύρω μας.
Δεν καταπιάνεται με κάποια φοβερή ιστορία ή μία ανατρεπτική υπόθεση, αλλά αυτό που μπορώ να διατυπώσω με σιγουριά είναι ότι η Φερράντε ξέρει να γράφει.
Μία γυναίκα, μάνα και καθηγήτρια πανεπιστημίου, όταν έφυγαν οι κόρες της για να ζήσουν με τον πατέρα τους στον Καναδά, αποφασίζει να πάει διακοπές στη Νότια Ιταλία. Εκεί γνωρίζει μία οικογένεια από την Νάπολη και η ηρωίδα της Φερράντε χωρίς να το θέλει επιστρέφει στο παρελθόν.
Ο έρωτας, η συζυγική αγάπη, ο ρόλος της μητρότητας και η σπουδαιότητα της έρχονται στο προσκήνιο και φιλτράρονται μέσω της κυνικής ειλικρίνειας που χαρακτηρίζει την ηρωίδα.
Η γραφή της είναι σκληρή, χωρίς τη τρυφερότητα που θα περίμενε κανείς να υπάρχει σε περιπτώσεις όπου αναφέρονται σε μανάδες, παιδιά και γενικά την οικογένεια.
Ειλικρινής, κάνει την αυτοκριτική της. Φτάνει να δείτε αν το ταξίδι της ηρωίδας έφτασε στον προορισμό που θα επιθυμούσε.

Κατερίνα Σαμψώνα

http://sokari-sokari.blogspot.com/2018/11/blog-post.html